Wat de aasgier van de foodretail in het schild voert, hoe Albert Heijn stiekem Carrefour wil overnemen, waarom Colruyt de schoolgaande jeugd uitdaagt en wat Aldi heeft met excrementen? Je leest het hier! En twee kleine voorspellingen, dat ook.
Aasgier van het jaar
Er zijn nog zekerheden. Dat flink wat retailers dezer dagen gebukt gaan onder rode cijfers en zware schulden, dat is geen geheim. Dat bedrijven met schuldenlast onvermijdelijk speculanten aantrekken, is een financiële wetmatigheid. Enter Daniel Kretinsky, de miljardair die nu al aanspraak mag maken op de titel ‘Aasgier van het jaar’. Na verwoede pogingen om foodservicegroep Metro in z’n greep te krijgen, richt hij z’n pijlen nu op een ander gewond dier: Casino, goed voor een schuldenberg van 2,9 miljard euro. Nee, dat is geen tikfout.
Vorige week deed zijn onverwachte zet nog de wenkbrauwen fronsen, sinds deze week zien we het ruimere plaatje: de Tsjechische speculant wordt als een reddende engel verwelkomd door topman Jean-Charles Naouri, die nog liever dood in een gracht ligt dan dat hij z’n bedrijf zou uitverkopen aan aartsrivaal Carrefour. Volgens hardnekkige geruchten ligt er nochtans een bod klaar van 4,2 miljard euro. Het zal niet volstaan. Kleine voorspelling? Naouri en Kretinsky gaan de schulden aanzuiveren door Géant en Leader Price in stukjes en hapklare brokjes te verkopen aan E.Leclerc, Auchan en Intermarché. Stiekem, achter de rug van die dekselse Alexandre Bompard, die met lege handen achterblijft. Hey, zonder een olifantenhuid en een ongezonde dosis ego, hebzucht en naijver moet je niet in het zakenleven stappen, dat is bekend. Er zit een geweldige soap in.
Minder troep
Ook dichter bij huis is er overnamenieuws: na de vriendelijke fusie met Delhaize lijkt Albert Heijn in ons land namelijk druk bezig met een nieuw acquisitieproject: het wil nu ook Carrefour overnemen. Winkel per winkel, wel te verstaan. Na onder andere Kuringen, Wijnegem en Genk neemt het blauwe fabriekje ook in Maasmechelen de plaats in van een Market die het niet meer ziet zitten. Deze week opende alvast AH nummer 45, in Turnhout. Inderdaad, daar moest de hamster destijds een winkel afstoten om te mogen fuseren met de leeuw, maar dat bleek geen bezwaar voor een meer dan triomfantelijke terugkeer. Net als eerder in Lokeren en Leuven. Zo gaat het goed vooruit.
Niet dat ze bij Carrefour intussen stilzitten. De hyper onder de hoofdzetel in Evere kreeg een extreme make-over mét een flink uit de kluiten gewassen Carrefour Café. Een café zonder bier, weliswaar, maar toch. En met de ‘Minder Afval Challenge’ daagt de retailer klanten uit om minder troep te produceren. Hoe ze dat kunnen doen? Door minder troep te kopen, tiens. In de brochure staat zelfs een recept om zelf tandpasta te maken. Doe-oei, Colgate! Hm, één of ander genie is hier precies toch iets essentieels uit het oog verloren: “Rode cijfers? Waar? Wij? Echt? Hoezo?”
Statiegeldtoerisme
Alsof ze het zo hadden afgesproken, daagt Colruyt intussen scholieren uit om komaf te maken met zwerfvuil. ‘The litter challenge’ vraagt klassen uit het secundair onderwijs naar creatieve en originele ideeën om het verschijnsel aan te pakken. U leest het goed: onze kinderen mogen het probleem oplossen dat de grote mensen de afgelopen eeuw hebben gecreëerd. Op voorwaarde tenminste dat ze braaf op school blijven in plaats van te betogen. En vanzelfsprekend wordt de invoering van statiegeld uitdrukkelijk niét beschouwd als een originele en creatieve oplossing. Statiegeld is de nagel aan de doodskist van de foodretail, immers.
Nochtans kijken onze prachtige politici op geen inspanning meer of minder om van dat vermaledijde statiegeld wel degelijk een vernuftige bron van vertier te maken. Brussel en Wallonië hebben dat statiegeld namelijk in hun regeerakkoord gezet, maar in Vlaanderen staan de onderhandelende partijen er niet om te springen. Mogelijk leidt dat tot ‘statiegeldtoerisme’: Vlamingen gaan dan massaal hun blikjes en petflessen in het Franstalige landsgedeelte komen inruilen voor harde valuta. Slechts een billijke compensatie voor de schandelijke geldtransfers die al decennia van noord naar zuid vloeien, vinden sommigen (je herkent ze aan hun strakke pakjes van de Suit Supply).
Lachend kakske
Nu is statiegeldtoerisme wel een mooi neologisme, maar nieuw is het niet: het bestond al richting Nederland, waar statiegeld op petflessen sinds meer dan tien jaar van kracht is. En geloof het of niet: de supermarkbranche is er ginds niet collectief aan ten onder gegaan. Evenmin in Duitsland of Denemarken, trouwens. Meer zelfs: de marges zijn er hoger dan bij ons. Bij Comeos staan ze voor een raadsel: dit fenomeen tart immers elke natuurwet. Kleine voorspelling nummer twee? Dat statiegeld komt er, vroeg of laat. Ondanks die nieuwe blauwe zak. De dag dat we onze politici op consequent beleid kunnen betrappen, is nog veraf. Zie ook: de suikertaks op suikervrije dranken.
En dan nog dit: plots zat er een lachend kakske in mijn mailbox. Echt waar. Een lachend kakske van den Aldi was het: één van de 24 emoji’s waarmee de voormalige harddiscounter de occasioneel voorbijkomende gezinnen wil overtuigen om wat vaker langs de kassa te passeren. Stinkie, blijkt dat onding te heten. De verzameling bevat onder andere ook een spookje (Spooky), een hartje (Love Lee) en een opgestoken duim (Roger). Een opgestoken middenvinger zat er jammer genoeg niet bij. Die hadden we graag richting Makro gegooid, waar ze immers de laatste centjes van hun toch al karige reclamebudget aan #Teamflauwemopjes hebben toevertrouwd: Brood Pitt, Kate Mosselen, Rosé Mourinho, Ananas Kournikova, Print Eastwood… jaja, de woordspelingen staan nog de komende pakweg 48 dagen in steraanbieding bij de cash & carry. Profiteert ervan! En tot volgende week!
Elke vrijdag een overzicht van het FMCG-nieuws in uw mailbox? Meld u hier aan voor onze gratis RetailDetail Food Newsletter.
