Nogal wat supermarkten bieden een troosteloze aanblik, nu je er geen groenten meer vindt, geen bier, of zelfs geen kreeft. Jawel, dat het einde nu echt nabij is voor de foodretailbranche, blijkt uit dit ondanks alles toch nog vrolijke weekoverzicht van RetailDetail Food.
Terug naar de toekomst
Twee jaar geleden is het intussen, dat Amazon de retailwereld op z’n kop zette met de lancering van een YouTubefilmpje over een winkel zonder kassa’s. Ik herhaal: twéé jaar. Het was wachten tot een half jaar geleden vooraleer de eerste Amazon Go daadwerkelijk live ging – je hoefde inderdaad niet te wachten aan de kassa’s, maar wel aan de deur, om binnen te geraken – en pas afgelopen maandag ging de tweede vestiging open. Er zijn zelfverklaarde goeroes die beweren dat de snelheid van verandering in retail onhoudbaar blijft toenemen. Geloof ze niet. Het gaat belachelijk traag. Tot overmaat van ramp verkopen ze in die tweede hightech winkel geen bier. Ik herhaal: géén bier. Draait de wereld door of ligt het gewoon aan mij? Jack Ma komt niet meer bij van het lachen. Bezos is history, zoveel is nu wel duidelijk.
Dat het lachwekkend traag gaat, blijkt ook uit het feit dat het retailanachronisme Blokker nog steeds niet uit het straatbeeld is verdwenen. Meer zelfs: Blokker is nu definitief gered. Echt waar. De keten zet stappen naar een duidelijker assortiment en voegt daarom aan het zootje ongeregeld in de rekken tal van nieuwe, onmisbare en onderscheidende productlijnen toe. Zoals kraslootjes, hondenvoer, schoonmaakproducten en kunstbloemen. Jawel, kunstbloemen. Dat is gewoonweg The Future of Shopping in de praktijk! U begrijpt dat Sander van der Laan de laatste tijd wat minder goed slaapt.
Omgekeerde suikertaks
Vorige week nog maakten we ons onder meer vrolijk over die fameuze nutri-score die door de retailers wél en door de fabrikanten niet met enthousiasme wordt onthaald. Onze sympathieke minister van volksgezondheid bleef immers kamerbreed glimlachend benadrukken dat er van een verplichting geen sprake kon zijn. Tja, als de gemiddelde Belg gezonder wil worden, dan moet hij/zij maar blijk geven van wat meer wilskracht. Om die wilskracht nog wat aan te scherpen, geldt er al een tijdje een suikertaks op suikervrije frisdranken en smaakwaters, bijvoorbeeld. En dat verzinnen we niet.
Groot is het contrast met onze noorderburen. Geen half werk voor de Nederlandse regering, die een suikertaks invoert die vooral geen suikertaks wil heten: in plaats van ongezonde dranken duurder te maken, worden gezonde dranken goedkoper. Kijk, zo kan het dus ook. Tegelijk worden prijsstunts met alcohol verboden en zullen sportkantines het niet langer moeten wagen om hamburgers te verkopen. De bevolking gaat bovendien verplicht aan de fitness, of zo hebben wij het toch begrepen. Hm, zijn dat wel échte liberalen, daar in Den Haag?
Verspilde moeite
Om te groeien moet je veel groentjes eten. Dat zeg ik niet, dat zegt Intermarché, de Franse keten die een patent heeft op spraakmakende televisiespots met een overdreven hoog knuffelgehalte. Ook nu weer luidt het motto ‘de angst voor het cliché levert nooit een goed idee’: met als ingrediënten twee schattige kindjes, een charmante moeder, een wat dommig ogende mollige vader en een nostalgische sixtiessoundtrack (Les Chaussettes Noires, het vroegere bandje van Eddy Mitchell. Cool, quoi!). En een educatief verantwoorde boodschap, dus. Maar groentjes eten, hoe doen we dat terwijl we nog steeds de gevolgen van de hittegolf in de winkelrekken zien? Zielig dunne preistengels, meer groen dan wit; kleine gele bloemkolen; lichtjes verschrompelde kromkrommers… Vraag het maar aan Hein Deprez: zijn Greenyard verwacht serieuze bevoorradingsproblemen. Een schaarste aan erwtjes in blik: we gaan het nog meemaken.
Nog een geluk dat blikvoer quasi eeuwig meegaat. Er staat wel een houdbaarheidsdatum op, maar die is niet relevant en kan dus beter geschrapt worden, vindt de N-VA. Het is immers onzin om koffie, rijst of chips weg te gooien terwijl ze nog perfect eetbaar zijn. Ze hebben gelijk, maar houdbaarheidsdata zijn een Europese en geen Vlaamse bevoegdheid. Verspilde moeite, dus. Vlamingen blijken trouwens de tweede grootste voedselverspillers van Europa te zijn. Enkel de Nederlanders doen beter. Of eigenlijk slechter. Een constructieve oplossing voor de aanhoudende verwarring over THT en TGT werd nochtans al een slordige dertig jaar geleden voorgesteld door de visionaire Nederlandse veearts Toon van Wissen. Zo weet u meteen met wat voor ongein ik graag lachte toen ik nog een baldadige tiener was. En nu nog, hoor.
Ongeduldig en arrogant
Ze staan ongeduldig te trappelen aan de grens: Jumbo-ondernemers die maar wàt graag een winkel zouden willen openen in ons land. Ze zijn er immers van overtuigd dat ze dat véél beter kunnen dan de sukkels die hier vandaag achterhaalde formules als AD Delhaize, Carrefour Market of Spar uitbaten. Nee, arrogantie mag je dat niet noemen. Er zijn wel meer mensen die volop kansen zien voor de zeven zekerheden in België. Nederlanders, weliswaar, maar toch.
Er gaan ook de gekste speculaties de ronde. Dat Jumbo een gentlemen’s agreement zou sluiten met Ahold Delhaize omtrent de overname van de Belgische Albert Heijnwinkels bijvoorbeeld. Ja, die lieve mensen in Zaandam zullen me daar hun aartsrivaal even een cadeautje doen. Of dat Jumbo de Vlaamse winkels van Carrefour zou kopen, teneinde de Franse retailer van dat vervelende en volstrekt onverstaanbare Nederlands te verlossen. Yeah right. Op die manier gaat het dus geen twee jaar duren, of Jumbo is marktleider in België. We wensen de familie Van Eerd nu al van harte proficiat met deze mooie verovering!
Pech voor de mossel
Er is anderzijds goed nieuws voor Delhaize: de leeuw hoeft voorlopig weinig concurrentie te vrezen van de keten die wij hier intern al een tijdje als ‘het gele gevaar’ bestempelen. Fijnproevers blijven bij Jumbo immers op hun honger: de retailer stopt namelijk met de verkoop van levende kreeft, na ‘maatschappelijk protest’ zoals dat heet. Levende mosselen verkopen ze nog wel. Nou moe. Draait de wereld door of ligt het gewoon aan mij? Het punt is, dat weekdieren in deze discussie kampen met een belangrijke evolutionaire handicap: ze hebben geen ogen. Ze kunnen je dus niet zielig of verwijtend aankijken voor je ze in de pan mikt. Pech voor de mossel.
Met de verkoop van dode dieren heeft Jumbo tot nader order geen probleem. Erg rationeel is de beslissing dus niet, maar welke beslissing is dat wel? Een Zwitserse psycholoog heeft daaromtrent een interessant boekje geschreven. Het heet: ‘Waarom intelligente mensen ook stupide beslissingen nemen’. We zouden enkele treffende voorbeelden kunnen geven, maar we houden ons wijselijk in. Ach, zoals mijn goede vriend en Nobelprijswinnaar Daniel Kahneman altijd zegt: “Nadenken is voor mensen zoals zwemmen voor katten. Ze kunnen het wel, maar ze doen het liever niet.” Daar ga ik dit weekend nog eens goed over nadenken, zie. En u? Tot volgende week!
Elke vrijdag een overzicht van het FMCG-nieuws in uw mailbox? Meld u hier aan voor onze gratis RetailDetail Food Newsletter.
