Boodschappen doen wordt nooit meer wat het was: dat virus verandert werkelijk alles. Filet Pur signaleert twee nieuwe woorden en mikt vanop ongeveer anderhalve meter nog wat smalende commentaar in een bodemloze put.
Verloedering
Geef het maar toe: jullie zitten weer te stinken achter jullie laptop, in pyjama, met ongewassen haren. Al de hele week. Vanuit het raam van m’n thuiskantoor zie ik mensen in hun ondergoed naar de brievenbus slenteren, en weer terug. Dat laagje beschaving? Flinterdun is het. Steeds meer mensen komen daar ook complexloos voor uit. U niet? De verloedering is compleet.
Het blijkt bovendien onmiskenbaar uit de statistieken: met uitzondering van handzeep, kelderen de verkoopcijfers voor verzorgingsproducten in heel Europa. Waarom zou je zonnecrème, make-up of deo kopen als je toch de hele dag in je kot moet blijven? Het is een bedenkelijke evolutie. Dat er met dat vervangingsinkomen geen champagne meer af kan, dat valt ergens nog door de vingers te zien. Maar een beetje persoonlijke hygiëne en zelfrespect is toch het absolute minimum? Hoe geraakt een mens in werkmodus, met z’n slaapplunje nog aan?
Voorgoed voorbij
Kijk, ooit introduceerden de grote corporates een Casual Friday, één dag in de week waarop medewerkers niet noodzakelijk strak in het pak ten kantore hoorden te verschijnen, maar desnoods een jeans aan mochten, zo lang het maar niet te gek werd. Dat is flink uit de hand gelopen: algauw slofte ook het voltallige directiecomité élke dag op afgesleten sneakers door de gangen. De das is nog slechts een bedreigde diersoort. Het wordt tijd voor een tegenbeweging: thuiswerk of niet, we trekken met z’n allen (m/v/x) weer elke ochtend onze power suit aan, inclusief lederen schoenen, netjes opgeblonken. Jawel, #FormalFriday is een ding op sociale media, dezer dagen. Het kan de productiviteit en de werkethiek enkel ten goede komen. En het niveau, kortom.
Per slot van rekening kan je niet proper genoeg zijn, en al zeker niet wanneer je nog boodschappen wil doen. Want een duidelijke trend tekent zich af: de tijd is voorgoed voorbij dat je een supermarkt (of een andere handelszaak) vrij in en uit kon lopen. Bij aankomst aan de winkel meet men eerst je temperatuur, vervolgens was je verplicht en onder streng toezicht gedurende twintig seconden de handen met desinfecterende zeep, daarop ga je met je winkelkar door een tunnel die een ontsmettend product verstuift, en dàn pas mag je binnen. De volgende stap is een beschermend pak voor elke shopper. En vooraf reserveren. Net als een plekje op het strand, komende zomer. De supermarkt is een high risk zone. Dat opent nieuwe businessopportuniteiten, dat ook.
Bakje troost
Wel afstand blijven houden, uiteraard. Een nieuwe term verschijnt immers in ons vocabularium: de “anderhalvemetereconomie”. Welkom in het nieuwe normaal. Een mondkapje wordt standaard uitrusting voor wie nog durft buitenkomen. Handen schudden wordt een no-go. Winkelen is risicogedrag. Toch maar liever online bestellen? Veel succes, dan: wachten op een vrij afhaalmoment bij Collect&Go is zowat even zenuwslopend als een poging wagen om een ticket voor Tomorrowland op de kop te tikken. Als ze het zelf zeggen, zal het wel waar zijn. Maar goed, het festivalticket dat je mogelijk na die urenlange laptopsessie in de wacht wist te slepen, is nu van de ene dag op de andere toch waardeloos geworden. Wat een bummer. En dat bestelslot bij Collect&Go? Tja, je bent een gelukzak als je bestelling in extremis niét wordt geannuleerd…
Nog zo’n neologisme waar we nu kennis mee maken: “coronaprotectionisme”. Europese landen sluiten niet alleen de grenzen voor dat virus, maar ook voor elkaars landbouwproducten. De eenheidsmarkt ligt op apegapen, omdat populistische slogans nu eenmaal goed in de markt liggen, wanneer het erom spant. Jammer voor landen die het net van de export moeten hebben, zoals Italië. En België, inderdaad. Maar of de voedselbevoorrading nu in het gedrang komt? In de praktijk blijkt dat nog redelijk mee te vallen. Zelfs vanuit Spanje bereikt ons af en toe nog een vrachtwagen. Problematischer wordt de aanvoer van koffiebonen: binnenkort kunnen we dat bakje troost wel vergeten, als het even tegenzit. We zijn gewaarschuwd.
Bodemloze put
We kunnen een stevige doppio anders wel gebruiken: corona verandert immers alles. Boodschappen doen wordt nooit meer wat het geweest is, bevestigen ze ook bij Nielsen. Mensen denken wel twee keer na voor ze nog eens naar de supermarkt lopen. En ze hebben de afgelopen weken weer leren koken. Dat wordt een blijvertje. Ook Unilever-baas Alan Jope is duidelijk: we gaan in recessie, voor zeker drie jaar, en de prijs is weer helemaal terug van nooit weggeweest. De man weet waarover hij praat: hij zat er jaren geleden met zijn neus op, tijdens de SARS-uitbraak in China. Wat hij ook zeker weet: “Crisissen drijven mensen altijd weer terug naar grote merken. Merken zijn bakens van vertrouwen.” Hij zit gebeiteld.
Bij Delhaize hebben ze het begrepen: met die hashtag #SamenKokenDoetGoed zaten ze er de afgelopen weken pal op, en die korting van 5% wordt wegens groot succes verlengd. Ook een blijvertje? Maar of dat van die recessie goed nieuws is voor merk-in-wording CRU, valt nog te bezien. De bodemloze put van Colruyt Group krijgt nog maar eens tien miljoen euro toegestopt. Jef was in een gulle bui. Als we goed geteld hebben, moet dat al zeker de derde kapitaalverhoging zijn voor de luxeversmarkten. Of hoe een hoogsteprijsstrategie ook niet zaligmakend is.
Treiteren
In het Verenigd Koninkrijk stort Aldi zich voor het eerst in een e-commerceavontuur: de prijsvechter gaat “essentiële” dozen leveren aan risicogroepen. In België volgt de discounter een andere aanpak: de collega’s wat treiteren, namelijk. Die brochure gezien? ‘De Hofleverancier’: een folder vol barbecuestellen, hogedrukreinigers, plantjes en grasmaaiers. Een slag in het gezicht van alle niet-essentiële retailers, die de afgelopen weken tandenknarsend moesten toekijken hoe branchevreemde concurrenten er met hùn omzet vandoor gingen. Mooi is dat. Een mistoestand echter waar onze talrijke regeringen, gesteund door die vage expertgroep, nu een eind aan hebben gemaakt: morgen staan de files niet voor de supermarkten, wel voor de tuincentra en bouwmarkten.
En dan nog dit: dat de grote winnaar van de hamsterwoede Dettol heet, zal wel niemand verwonderen. Maar welk merk staat daar te pronken op de elfde plaats, met een omzetstijging van wel 127% tijdens de afgelopen vijf weken? Tja: “There is no such thing as bad publicity”, een uitspraak die toegeschreven wordt aan circusuitbater Phineas Taylor Barnum. De uitvinder van de barnumreclame, inderdaad. Een andere gevleugelde uitspraak van de showman was “There’s a sucker born every minute”. Geheel van toepassing op de oenen die het grappig vonden om in quarantainetijden met dat fletse fluitjesbier uit te pakken op hun Facebookpagina. Carlos Brito dankt hen hartelijk. Hou het veilig en tot volgende week!
Elke vrijdag een overzicht van het FMCG-nieuws in uw mailbox? Meld u hier aan voor onze gratis RetailDetail Food Newsletter.
