Stakende supermarktmedewerkers, woedende délégués, radeloze shoppers, doortrapte inkopers, bange merkfabrikanten: allemaal gaan ze aan agitatie en nervositeit ten onder. Gelukkig desinformeert Filet Pur alweer naar hartenlust.
Gulden regel
Dovemansgesprek, volgens het online woordenboek: “gesprek waarbij de gesprekspartners elkaar niet willen of kunnen begrijpen. Geen van beide partijen lijkt bereid te zijn te luisteren naar de argumenten van de andere.” Dat is exact wat er dinsdagochtend plaatsvond in Zellik, waar de CEO simpelweg z’n kat stuurde naar het overleg met de vakbonden en zijn medewerkers vruchteloos poogden de délégués te boeien met een zorgvuldig voorbereide PowerPointpresentatie. Quod non, of wat hadden ze gedacht?
Je kan zowel begrip hebben voor dat herstructureringsplan dat geen herstructureringsplan mag heten als voor de hoog oplopende emoties bij de betrokken medewerkers. Maar een gulden regel in élke cursus crisiscommunicatie leert: toon empathie. Tja, zeg nu zelf: van geweldig veel betrokkenheid en inlevingsvermogen getuigde de houding van de Delhaize-top nu ook weer niet. Van goedbetaalde houders van een MBA-diploma mag je meer verwachten, of ben ik weer te streng? Toegegeven, er zijn maar weinig goeie manieren om slecht nieuws te brengen.
Per opbod
Als ze zich maar niet misrekend hebben in hun Excel-werkbladen. Delhaize is alleszins nog niet aan de nieuwe patatten toe: de vakbonden kondigen een maandenlange existentiële strijd aan. Dat betekent fors omzetverlies, maar ook die hoge loonkosten vallen weg: in verlieslatende winkels is dat dus winst. Onze vertrouwde toevlucht in geval van kleine en grotere honger, de winkel onder de RetailDetail-kantoren – naar verluidt goed voor een weekomzet van 259.000 eurootjes – bleef ondanks alle commotie gewoon open, al ogen sommige rekken er nu leger dan onze maag rond lunchtijd. De stakers bevinden zich naar goede gewoonte in meerderheid alweer onder de taalgrens. Het is slechts een vaststelling.
Intussen staan de overnamekandidaten dus te dringen: met bijna 200 zijn ze nu al, voor 128 supermarkten. Als ze maar niet allemaal op dezelfde winkels azen: dat wordt een verkoop per opbod. Affiliés worden nu zelf ook de hele dag aangeklampt door investeerders die niks van supermarkten kennen maar wel mee in het kapitaal willen stappen. Dat belooft. Ja, er is genoeg geld in de wereld, het is alleen nogal ongelijk verdeeld.
Calimero
216 miljoen euro: dat is wat Jumbo vorig jaar omzette in België. Afgaande op dat kerstpakket van 20 miljoen euro dat vanuit Veghel werd opgestuurd, werken ze hier dus met een negatieve marge van zowat 10%. Op een totale omzet van meer dan 10 miljard houdt het Gele Gevaar overigens maar net 80 miljoen over, na belastingen. Dat is gene vette, zoals we in Vlaanderen zeggen. En het bevestigt simpelweg de eerdere analyse van onze Grote Roerganger, dat Jumbo eigenlijk wel wat beters te doen heeft dan z’n tijd, talent en geld te verspillen op een markt waar het nog lange tijd twee keer niks zal verdienen. Er ligt werk genoeg op de plank in Nederland. Jumbo go home!
In België kampen we immers met een wildgroei aan baanwinkels in het algemeen en supermarkten in het bijzonder. Tenminste, dat beweert de ene waarnemer na de andere in de media. Maar is het ook wáár? Factcheck: er kwam hier sinds 2020 geen vierkante meter winkeloppervlakte bij. Hoe dat mogelijk is? Kleine, verouderde panden verdwijnen, grote en nieuwe komen erbij. En wat Jumbo ook mag beweren: gemeenten weigeren maar zelden een vergunning. Ze hoeven dus de Calimero niet uit te hangen.
Maffia
Winnen en verliezen in één week tijd: het overkwam de ondertussen uit de echt gescheiden handlangers Casino en Intermarché, die zich met hun inkoopalliantie INCA tussen 2014 en 2018 volgens tal van merkfabrikanten schuldig maakten aan ware maffiapraktijken: intimidatie, afpersing, delistings, u kent het riedeltje wel. Maar zulke geslepen boeven op heterdaad betrappen blijkt geen evidentie. Eigenlijk zouden keyaccountmanagers voortaan de negotiaties moeten aanvatten met een verborgen cameraatje in hun Rolex, is dat geen idee?
Want de bevindingen van enkele huiszoekingen bij de verdachten in opdracht van de Europese Commissie werden zopas nietig verklaard wegens procedurefouten. Knoeiwerk van de antikartelwaakhond. Typisch. In Frankrijk was de rechter een andere mening toegedaan: zomaar als ware Robin Hoods geld aftroggelen van rijke multinationals, daar kom je in het keizerrijk van Macron niet zomaar mee weg. Voilà: vier miljoen euro boete wegens concurrentieverstorende praktijken. Bon, dat is kleingeld hé.
Relax!
En dat terwijl consumenten haast geen kleingeld meer hebben om de wekelijkse boodschappen te betalen: één Belg op twee lijdt onder financiële stress. Ze kopen daardoor minder A-merken, ze hebben het aperitieven afgeleerd, ze laten amper nog maaltijden bezorgen en ze zouden wel gek zijn om nog een meerprijs te betalen voor bio en fairtrade producten. Zo ver is het gekomen. Schrijnend.
Maar in hoge nood kent men z’n ware vrienden. Colruyt Group schiet zowel de gestresseerde consumenten als de overspannen medewerkers van Delhaize bereidwillig ter hulp. De nieuwe app van onlineapotheek Newpharma leert geagiteerde druktemakers namelijk hoe te ontspannen met yoga- en ademhalingsoefeningen. Nét op tijd!
Meer zelfs: niemand minder dan Jef Colruyt vertelde deze week hoogstpersoonlijk aan wie het maar wilde horen hoe hij positief en veerkrachtig blijft in onzekere tijden. Een webinar waar meer dan 2000 belangstellenden voor opdaagden. Bewijst nogmaals dat er in dit hele apenland maar één CEO is die werkelijk de pols van de samenleving voelt (of nee, twéé, want ik zou m’n eigen CEO haast onterecht over het hoofd zien, stel je voor). En het was nog wel gratis ook! Geen wonder dat het bergaf gaat met de marges bij de marktleider. Tot volgende week!
