Er waart een gevaarlijk virus doorheen de foodretailwereld, maar met China heeft het in de verste verte niks te maken. Waarmee dan wel? Dat lees je in Filet Pur, de column die een koortsachtig punt zet achter alweer een verhitte FMCG-week.
Concurrentie: geen bezwaar
You win some, you lose some: die nieuwe Jumbo in Gent-Noord zal dan toch nog even op zich laten wachten, wegens problemen met de vergunningsaanvraag. De stad vindt het project te ruimteverslindend en vraagt de retailer om in de hoogte te bouwen. Het zal dus een supermarkt met verdiepingen moeten worden: zou wel eens kunnen resulteren in een origineel concept.
In Heusden-Zolder daarentegen (niet te verwarren met Heusden bij Gent) maakt het gemeentebestuur niet het minste bezwaar: aangezien er in de onmiddellijke omgeving enkel winkels te vinden zijn van Aldi, Lidl, Carrefour Market en Erpa (een Turkse speciaalzaak) kan de bevolking wel wat extra keuze gebruiken. Tuurlijk! En ook in Roeselare ziet het Gele Gevaar potentieel: onder andere Colruyt, Delhaize, Lidl, Aldi, Albert Heijn én Carrefour Market doen er al goede zaken, dus moet er zeker nog ruimte zijn voor een Hollandse luxeprijsvechter. Bovendien komt die Belgische webshop er nu snel aan, belooft Colette Van Eerd. Hola! Verspreidt Jumbo zich in België met de snelheid van dat fameuze Coronavirus? Mogen we stilaan spreken van de Gele Koorts?
Een loze illusie
Hold your horses: al die projecten moeten nog gebouwd worden, voor alle duidelijkheid, en in enkele gevallen moet er eerst gesloopt worden. In Roeselare verzamelen de buurtbewoners volop handtekeningen om bezwaar aan te tekenen bovendien. Om maar te zeggen: die verhoopte honderd vestigingen in vijf jaar tijd, dat wordt nog een hele klus. Of ze er dit jaar twaalf gaan kunnen inhuldigen, laat staan vijftien: ik zou er mijn geld niet op inzetten. Een winkelmedewerker verklapte me onlangs dat de eerstvolgende pas in april de deuren opent. Kan fake news zijn, maar toch.
Kijk: de collega’s van Albert Heijn, toch op dezelfde Hollandse wijze behoorlijk zelfverzekerd en ambitieus, wisten sinds 2011 exact 49 winkels te openen. Ook als je daar de acht stuks bijtelt die ze moesten verkopen om te mogen fuseren met Delhaize, kom je nog lang niet in de buurt van de 100, op bijna negen jaar tijd. Retailers laten zich wel eens verleiden tot aankondigingspolitiek. Maar vergunningsprocedures vergen veel geduld in dit stuurloze land, en franchisenemers staan niet te springen om over te lopen – mochten ze dat contractueel gezien al kùnnen. Kortom: tien forse supermarkten per jaar is een prestatie, twintig lijkt een illusie.
“90% van het werk is af”
En al helemaal in een meer dan oververzadigde markt. De media zitten er met zùlke ogen naar te kijken: vorig weekend ging het Financieele Dagblad – met de medeplichtigheid van RetailDetail – de koorts opmeten in de Kempen, naar aanleiding van het Belgische offensief van AH en Jumbo: “Deze invasie gaat pijn doen”, klonk het daar. Maar ook: “de Jumbo in Rijkevorsel is akelig leeg.” Maandag deed De Morgen dat nog eens dunnetjes over: “Albert Heijn en Jumbo zetten supermarktwereld op zijn kop in België”. Aan krachttermen als “supermarktoorlog”, “verdringingsmarkt” en “bloedbad” is er geen gebrek. En telkens de vraag: wie gaat er dan omvallen? Tja: iederéén. Er zijn gewoon teveel vierkante meters supermarkt in het land. De kosten stijgen, de marges krimpen, e-commerce en maaltijdbezorgers knagen aan de omzet… Dus: het roer moet om. En dàt doet pijn.
Bij iedereen. Vraag het maar aan de mensen van Cora France, waar meer dan duizend banen op de tocht staan. Wat moet je nog met grote hypermarkten? Geen simpel vraagstuk, je zou voor minder een koortsaanval krijgen. Bij Carrefour-franchisenemer Groupe Mestdagh werpt het noodzakelijke transformatieplan wél z’n eerste vruchten af, vernemen we. In die mate zelfs, dat CEO Guillaume Beuscart het hoog tijd vindt voor een nieuwe uitdaging: “90% van het werk is af,” zou hij gezegd hebben.
Bacteriële infectie
Dat laatste geldt lang niet voor Sainsbury’s: die Britse keten klopte zich deze week op de borst, met de ambitie om klimaatneutraal te worden tegen 2040. Eén miljard pond gooien ze er tegenaan. Het recept? Meer hernieuwbare energie, minder water en plastic, meer recycleren, minder voedselverlies. Maar wacht eens: 2040? Is dat niet érg laat? Delhaize klaart die klus tegen eind 2021, toch? Met een beetje hulp van Greenyard, ook: de samenwerking tussen beide partners gaat nu echt van start en moet resulteren in meer efficiëntie en versere groenten en fruit in de winkels. We zijn benieuwd.
Zieke prijzen: of ze door een virale dan wel bacteriële infectie zijn aangetast is ons niet duidelijk, maar ze bestaan, als we mogen afgaan op de nieuwe campagne van Carrefour. Die zet immers in op het tegendeel, namelijk “gezonde prijzen”. Wat dat dan precies is, gezonde prijzen? “Kleine prijzen met grootse principes”, blijkbaar. Of die campagne viraal zal gaan is zeer de vraag, maar je hebt geen leesbril nodig om er nauwelijks verholen kritiek in te zien op het blinde prijsopbod van de Hollandse nieuwkomers. Of gaan we nu te kort door de bocht?
Tenenkrullend
Waarnemers doen wel eens meewarig over Carrefour, zogenaamd de zieke man van de foodretail, maar je moet ze nageven: sinds die dekselse Alexandre Bompard zijn ambitieuze Act for Food programma (weliswaar à la française, dus met tenenkrullende grootspraak) aan de wereld presenteerde, staan alle neuzen daar toch min of meer in dezelfde richting. Het is ooit anders geweest. Schrijf ze nog niet af.
Dat doen sommige mensen wél met AB InBev, de aller-allergrootste brouwer ter wereld: nerveuze beleggers dumpen het aandeel omdat ze vrezen dat dat geheimzinnige Chinese virus het gelijknamige bier naar de verdoemenis gaat helpen. In dezelfde sfeer: in het Antwerpse Chinatown en elders klagen uitbaters van Chinese restaurants dat klanten wegblijven, uit schrik. We verzinnen het niet. Tja, angst en domheid zijn nog besmettelijker dan die coronapandemie. Om af te sluiten nog dit weetje: nuttige bacteriën komen wel degelijk voor, maar het bestaan van nuttige virussen kon nog nooit worden aangetoond. Denk aan wat de onvergelijkbaar tegendraadse komiek Bill Hicks stelde over het mensdom (met nadruk op de laatste lettergreep): “We’re just a virus with shoes”. Ga er dus maar niet naast lopen. Tot volgende week!
Elke vrijdag een overzicht van het FMCG-nieuws in uw mailbox? Meld u hier aan voor onze gratis RetailDetail Food Newsletter.
