De eerste versoepeling van de coronamaatregelen is een feit: foodretailers mogen weer oorlog voeren. Het was hoognodig, want ze stapelen de verliezen op. Teveel succes is immers ook niet goed. Getest en positief bevonden: uw favoriete hap op vrijdag.
Geld met bakken
Van dat virus krijg je grote honger, zo blijkt. GfK gaf deze week een inschatting van het corona-effect op de winkelomzet: mensen komen minder vaak maar besteden per trip wel vlot 20% meer, en dat al drie weken op rij. Kerst valt in de lente, ook al is de sfeer er niet naar. Toch verzetten de supermarktketens zich heftig tegen de perceptie dat ze geld met bakken zouden verdienen, nu ze zowat de volledige horecaomzet recupereren en bovendien gedurende twee weken geen kortingen hoefden weg te geven. Nee hoor, wel in tegendeel: we zouden medelijden moeten hebben. Albert Heijn klaagt in de krant zelfs met uitgestreken gezicht over ‘financiële moeilijkheden’ omdat al die coronamaatregelen nu eenmaal zoveel geld kosten. Het faillissement dreigt: ik denk dat het hoog tijd wordt voor een reddingsactie.
Ze weten wel waarom ze dat zeggen, natuurlijk: aangemoedigd door de vakbonden steken alle foodretailmedewerkers nu de hand uit. Niet om te helpen, maar om hun deel van de koek op te eisen, in de vorm van een fikse coronapremie. Ze hebben bibbergeld geroken. Dus geven de hoofdkantoren tegengas.
Toegegeven: die verbazende cijfers blijven de bevoorradingsketen ontwrichten. Het ziekteverzuim is hoog, de werkdruk voor de dappere overlevers wordt onhoudbaar, de angst om besmet te raken weegt. Bij Delhaize wisten de vakbonden een bonus én mondmaskers uit de brand te slepen. Waar die plots vandaan komen, blijft een goed bewaard geheim. In elk geval: bij Carrefour willen de medewerkers die ook wel. En dus bleven enkele winkels in het Brusselse vandaag op hun beurt gesloten. Ook de nachtwinkeliers vrezen voor hun gezondheid. Openblijven voor een handvol dronken klanten, daar hebben ze geen zin meer in: dus eisen ze verplichte sluiting, inclusief premie. Het is ieder voor zich.
Spectaculaire comeback
Grote opluchting was er wél toen de regering begin deze week besliste om promoties weer toe te laten in de winkels. Het eerdere verbod was bedoeld om hamsteren tegen te gaan: strak plan was dat, maar psychologisch toch niet helemaal onderbouwd. Dat heb je wel vaker, met regeringsbeslissingen.
Albert Heijn hield het aanvankelijk met Hollandse zuinigheid op zés (6) bonusaanbiedingen. Verbluffend, inderdaad, maar ook begrijpelijk gezien de enorme financiële moeilijkheden waarin het bedrijf zich momenteel bevindt. Nee, dan de marktleider, die zonder aarzelen het goede voorbeeld gaf. Vele tientallen acties! De spectaculaire comeback van de Rode Prijzen! Meteen weer een promodruk van 9%! Alsof ze iets hadden goed te maken, inderdaad. Een prijsvolger, Colruyt? Hmmm, dat dacht ik niet… Er was immers helemaal niks om te volgen: de andere retailers wachtten af, zogezegd. Of waren gewoon niet klaar voor de oorlog.
Slim tegenoffensief van Delhaize: een “solidariteitskorting” van 5% voor iedereen. Om geen verdere druk te leggen op de vermoeide medewerkers in de winkels en de distributiecentra. Mooi gekozen, die term. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Hashtag #samentegencorona en zo. De kerk in het midden: een beetje extra koopkracht, zonder dat het iemand pijn doet. En al zeker Colruyt niet. Hoewel: in Halle klonk toch wat gemor. De toelating geldt officieel immers enkel voor promotieacties die al vooraf waren afgesproken – zoals de folderplanning. Maar zo’n geïmproviseerde solidariteitskorting is toch nog iets anders. Of ze al naar de kliklijn gebeld hebben, is ons niet bekend, maar de sfeer zit er in elk geval weer goed in. Dat werd tijd.
Bezigheidstherapie
En wàt kopen de mensen dan wel, nu kelders en kasten vol wc-papier zitten? Dit: “Met de hoeveelheid bloem die we sinds het begin van de crisis bij Colruyt en OKay verkochten, kun je 2,5 miljoen cakes bakken…” Ja, dat berekende iemand die deze week nét iets teveel tijd had. Wie wel eens z’n tijdlijn op Facebook checkt (en wie doet dat dezer dagen niet de hele tijd?) kan inderdaad empirisch vaststellen dat het halve land aan het bakken is geslagen. Meer bepaald dàt deel van het land dat nu op het thuiskantoor opgescheept zit met balorige kinderen, uiteraard.
Allemaal goed en wel, dat bakken als bezigheidstherapie. Maar iemand gaat al die cakes en taarten en muffins en brownies wél moeten opeten. Een beach body wordt deze zomer hoogstwaarschijnlijk toch geen must. Met alle gevolgen van dien: we voorspellen ongeziene verkooppieken voor Rennie, Maalox en Gaviscon. Hopelijk zijn de voorraden bij de apothekers daarop voorzien?
Eénrichtingsverkeer
Er zijn overigens in de food nog wel meer winnaars van de lockdown: dozenschuiver HelloFresh bijvoorbeeld ziet naar eigen zeggen de omzet exploderen. Nu ja, ze zijn blijkbaar de enige die nog wél in staat is om de toevloed aan online bestellingen te verwerken, dus het zal met die exponentiële groei nog wel meevallen, denk ik dan. Ook bezorgdienst Uber Eats ziet het helemaal zitten: ze gaan boodschappen van Carrefour aan huis leveren. Goed gezien. Eerst in Parijs, maar ze hopen ook naar België te komen. Tiens, om er de concurrentie met ShipTo aan te gaan?
En dan nog dit. Een veilige afstand bewaren in de winkel, hoe doe je dat eigenlijk? Bij Walmart dachten ze het warm water uit te vinden: ze introduceren er éénrichtingsverkeer in de winkels. Jawel: ze hebben er pijlen op de vloer en zelfs éénrichtingsborden ter hoogte van de gondelhoofden. Klink bekend in de oren? Uiteraard. We weten allemaal waar zo’n maatregel toe leidt: klanten die in de Colruyt netjes de pijlen volgen, riskeren te worden uitgemaakt voor autist door klanten die vinden dat kriskras door de winkel struinen een essentieel mensenrecht is. Opnieuw: een strak plan, maar psychologisch toch niet helemaal onderbouwd. Dat heb je wel vaker, met managementbeslissingen.
Zoals Douglas Adams, de auteur van het onvolprezen The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy al zei: “De mens is uniek omdat hij kan leren uit de ervaring van anderen. En omdat hij meestal weigert om dat te doen.” Inderdaad. Ik denk dat ik tegen beter weten in toch maar weer een flesje ontkurk vanavond. Wat u? Tot volgende week!
Elke vrijdag een overzicht van het FMCG-nieuws in uw mailbox? Meld u hier aan voor onze gratis RetailDetail Food Newsletter.
