Alles is communautair, en dus ook deze editie van Filet Pur die niet alleen nieuwe, ongeziene geldtransfers blootlegt maar daarbovenop de snode ambities van Colruyt onthult. Exclusief! En schokkend!
Sneeuwvlokjes boven het regenwoud
Activisme, het is de plaag van het decennium. Als zelfs aandeelhouders van grote corporates zich als woke vertegenwoordigers van generatie Z gaan gedragen, dan weet je het wel. Stel je voor: Brits marktleider Tesco ziet zich nu onder druk van overijverige beleggers zelfs genoodzaakt om actie te ondernemen tegen obesitas, de plaag van de eeuw. Denken die sneeuwvlokjes nu echt dat de aandelenkoers daarmee omhoog zal gaan? Zouden ze zich niet beter eens verdiepen in de basisprincipes van de economie? Geld verdienen, dat doe je als supermarkt toch door de verkoop van zo groot mogelijke hoeveelheden snoep en drank?
Bon, ze gaan hun leven beteren, hebben ze beloofd. En bij uitbreiding de hele wereld ook, want samen met onder andere Ahold Delhaize en Aldi hebben ze een dreigbrief geschreven naar Jair Bolsonaro: dat hij met z’n fikken van dat regenwoud moet blijven of er komt geen Braziliaanse sojaboon Europa nog binnen. We zijn benieuwd. En alsof dat nog niet genoeg was, wil ook Wouter Kolk “iets teruggeven aan de maatschappij”. Een nogal vage app, namelijk, met sollicitatie- en kooklessen. Er moet ergens een gewiekst businessplan in verborgen zitten, maar voorlopig staan we voor een raadsel.
Geen verrassingen
Er zijn gelukkig nog multinationals die nuchter de voetjes op de grond houden. “Meet the new boss, same as the old boss”, zong The Who al in het magistrale Won’t Get Fooled Again, en bij gigabrouwer AB InBev brullen ze die tekst luidkeels mee. Carlos Brito gaat met vervroegd pensioen en overhandigt de sleutels van het hoofdkwartier aan die andere Braziliaan, Michel Doukeris. We hadden dus ook Radiohead kunnen citeren: no alarms and no surprises. Ingrijpende koerswijzigingen hoeven we immers niet te verwachten: de nieuwe baas is de man achter de hard seltzer hype en zal wellicht iets minder geld over de balk gooien qua acquisities, maar dat is ook niet moeilijk. Brito was gereputeerd om z’n rigide besparingsbeleid, maar zelf keek hij op geen miljoentje meer of minder, waardoor hij de brouwer met een hoge schuldenberg achterlaat. Penny wise, pound foolish. Geen nood, de bierverkoop gaat exploderen vanaf zaterdag. Toch?
Dat is ook goed nieuws voor foodservicegrossier Metro, die rekent op een stevige heropleving als vanaf deze zomer in heel Europa de horeca weer op quasi volle kracht zal kunnen werken. Bang afwachten is dat. Maar of die versoepelingen ook soelaas gaan brengen voor de noodlijdende Makro-winkels in België én Nederland, is maar de vraag. De overgedragen verliezen lopen op tot in de honderden miljoenen. Ik heb mijn onpopulaire mening daarover al te vaak gegeven, dus ik laat nu graag het woord aan een ander: “Een achterhaald en sleets concept,” aldus winkeldeskundige Paul Moers. Tja.
Het mes op de keel
Dat de digitale revolutie in Limburg zou starten, wie had dat gedacht? Welja: Hopr, de allereerste 100% onlinesupermarkt van het land, koos voor Hasselt als testmarkt, wellicht omdat de mensen er vriendelijk zijn, de opritten proper en de files eerder zeldzaam. Sinds maandag staat het complete aanbod live. En dat roept meteen vragen op bij de onversaagde verdedigers van de consumentenbelangen in ons land: Test-Aankoop vindt het assortiment nogal magertjes uitvallen en vooral veel te duur. Moet een pure player niet goedkoper kunnen dan een keten met fysieke winkels? Als het grote voorbeeld Picnic het kan…
Die ene elektrische bestelwagen lijkt voorlopig de enige usp van de nieuwkomer tegenover andere bezorgers van boodschappen. En niet voor lang, want ook Carrefour gaat elektrische voertuigen inzetten, en wel vanuit z’n nagelnieuwe e-commercedistributiecentrum in Willebroek, dat 16.000 referenties in huis heeft en straks 5.000 bestellingen per dag verwerkt. Tegen scherpe prijzen bovendien, want de retailer heeft nu officieel de toestemming om in tandem met Provera z’n grootste leveranciers het mes op de keel te zetten. Foodretail is niks voor doetjes.
Druk op de ketel
Alles is communautair in dit land, en dus ook de boodschappen. Scandaleuze geldtransfers zijn schering en inslag. Let wel: transfers van zuid naar noord, meer bepaald. Zuurverdiende centjes die van de bankrekening van nooddruftige Waalse consumenten rechtstreeks worden doorgesast naar de diepe zakken van Jef Colruyt. Want wat blijkt uit nieuwe metingen van Test-Aankoop? Colruytwinkels zijn in het zuiden des lands liefst zeven procent duurder dan in het noorden. Groeiende sociale ongelijkheid is het logische gevolg: de rijke, vadsige Vlamingen worden nog rijker, en de arme luie Walen nog armer. Maar hebben we Raoul Hedebouw daarover gehoord? De man heeft geen tijd om RetailDetail te lezen, blijkbaar.
De oorzaak is helder: het zijn de Nederlandse nieuwkomers die druk op de ketel zetten in het noorden van het land. Als Albert Heijn en Jumbo niet bestonden, zou het met de koopkracht van de Vlaamse burger maar pover gesteld zijn. Eeuwige dankbaarheid zijn we hen verschuldigd. De ene wat meer dan de andere, wel: het Gele Gevaar heeft in het toch al meer dan vier maanden oude 2021 nog geen enkele Belgische winkel geopend, Appie huldigde zopas in Ingelmunster z’n derde van het jaar in. Gaat lekker. En zie je wel: vrije concurrentie is een zegen. Kapitalisme wérkt. Intussen is er van concurrentie in het corporatistische landsdeel beneden de taalgrens amper sprake. Zelfs Intermarché is ondanks die stuntpromoties van deze week (c’est la semaine dingue, profiteert ervan!) nog altijd meer dan 20% duurder dan de marktleider. Twintig procent: dat is de Waalse consument in z’n gezicht uitlachen, toch?
Op de loopband
Maar goed. Het gevolg is dat ze in Halle gewoonweg niet meer weten waar ze met hun geld naartoe moeten. Op de bank brengt het niks op, en je kan toch geen eigen aandelen blijven bijkopen, of wel? Dus doen ze nu de ene impulsaankoop na de andere. Ik weet intussen dat ik er niet aan moet dénken om op maandagavond al om zes uur aan het avondeten te beginnen: er volgt na beurs geheid nog een persbericht, immers. Vorige week maandag was het die rusthuiscateraar, afgelopen maandag de in niet zo geweldige vorm verkerende fitnessketen JIMS. Een koopje, ongetwijfeld. Maar om wat te doen? Xtra-kaarthouders een fitnessabonnement aansmeren? Overtollige winkelruimte vullen met loopbanden?
Filet Pur zal het u zeggen: Jef gaat Jeff achterna. Hij doet een Amazonneke, anders gezegd. Zoals Amazon doordringt tot het intieme leven van de consument op elke plek ter wereld en elk moment van de dag, met naast de verkoop van goedkope rommel in alle mogelijke categorieën ook nog streamingdiensten, clouddiensten, logistiek, gezondheidszorg, verzekeringen en voeding, zo wil Colruyt Group deel uitmaken van uw en mijn privéleven, zeven dagen op zeven, 24 uur op 24. Ze lopen gewoon in de omgekeerde richting: vertrekkend van de supermarkt naar andere terreinen als mode, speelgoed, sport, landbouw, energie en gezondheid… Het gaat niet ophouden. Mocht er iemand een doe-het-zelfbedrijf te koop hebben: bel Jef, hij is geïnteresseerd. Of een leuke restaurantketen? Niet aarzelen. Hey, waarom geen ziekenhuisgroep? Zou de regering alsnog overwegen om de NMBS te privatiseren: anything goes, tegen de laagste prijs. Het is dan ook slechts wachten op de eerste stappen van Colruyt in de commerciële ruimtevaart: vlieg me naar de maan, Jef. In een knaloranje capsule met het CARA logo erop (voluit: Colruyt Aerospace Rocket Agency). Here am I, sitting in my tin can far above the moon… Tot volgende week!
Elke vrijdag een overzicht van het FMCG-nieuws in uw mailbox? Meld u hier aan voor onze gratis RetailDetail Food Newsletter.
