Enkel doortastende maatregelen kunnen de Belgische foodretail nog redden: als we de supermarkt nu eens gewoon afschaffen, dan zijn we toch ook van de problemen af? Filet Pur schiet met scherp en onthult de enige ware reden achter de prijspromoties op Duvel.
Commerçanten
Simplistische oplossingen verzinnen voor complexe problemen: laat dát maar aan onze volksvertegenwoordigers over. Ze stellen zelden teleur. Zo eist de CD&V een embargo op stuntpromoties voor verse producten. Geen 1+1 acties meer: die maatregel zou in één klap de hele landbouwsector redden, denkt de partij. Dat het voorstel vooral de gezondere producten in de winkelkar duurder maakt en het risico op voedselverspilling verhoogt, is slechts bijzaak. In de aanloop naar de moeder aller verkiezingen moet je je prioriteiten juist leggen.
Kamerlid Leen Dierick verwijst naar Frankrijk, maar ze is er zo te horen nog niet op werkbezoek geweest. Er is daar een gelijkaardige wet in voege, dat klopt, maar die belet E.Leclerc, Intermarché et les autres niet om te blijven stunten dat het een aard heeft. Commerçanten zijn commerçanten. En de boeren zijn er zo mogelijk nog malcontenter dan bij ons.
Verboden
En weet je wat we doen, als blijkt dat onze lokale foodretailers de internationale concurrentie niet meer aankunnen? Simpel: we maken het hen nog wat moeilijker. We verhogen de loonkosten nog wat meer. En we blokkeren elke vorm van arbeidsflexibiliteit. Klaar: iedereen failliet! Zo luidt immers, in een notendop, het grensverleggende wetsvoorstel waarmee de PS de complete Belgische retailsector hoopt op te blazen. Knap staaltje politieke terreur.
Als ze hun zin krijgen aan de Keizerslaan, dan komt er namelijk een absoluut verbod op franchising. Daarmee lost het probleem bij Delhaize, Mestdagh/Intermarché et les autres zichzelf meteen op: dra zullen er in het hele land gewoon geen winkelketens meer zijn. Die zijn toch maar een nefaste uitwas van het ongebreidelde aandeelhouderskapitalisme. Staatswinkels, dat is toch niet zo’n knettergek idee? Of wel? Voilà.
Sovjetwinkels
Misschien kunnen ze beginnen met het nationaliseren van de Delhaize-supermarken? Die nemen immers nu al de allures aan van de Sovjetwinkels in de jaren zeventig van de vorige eeuw: je hebt geluk als je er nog iets eetbaars in de rekken aantreft. Tja, denk toch maar niet dat de leeuwen ook maar één nanometer gaan toegeven op dat grote toekomstplan. Die winkels worden gefranchiseerd, punt. Er is nul komma nul onderhandelingsmarge. Dat zijn de vakbonden niet gewend. En dat hun eigen positie bedreigd is, zint hen allerminst.
Maar een vraag die me in alle heisa toch ook wel bezighoudt is deze: waar is Frans? Hij lijkt Wally wel. De onzichtbare hand achter de hervormingsplannen bij Delhaize laat zich al een tijdje horen noch zien. Alsof hij na het presenteren van de financiële resultaten op een lange vakantie is vertrokken om eindelijk eens van die ferme bonus te genieten. En zijn handpop Xavier Piesvaux houdt zich ook verdacht stilletjes op de achtergrond. Leiderschap tonen lijkt passé. Nee, een schoonheidsprijs gaan ze in Kobbegem en Zaandam niet winnen met deze hervorming, hoe ze ook uitdraait. En de rekening is gepeperd.
Cashen
Wie verdient er eigenlijk wél nog geld in de foodretail? Alexandre Bompard, die zopas een contractverlenging in de wacht sleepte bij Carrefour, zal je niet horen klagen. Hij krijgt een pak meer nog dan Muller zelfs: als hij zijn targets haalt, komt hij ergens in de buurt van de acht miljoen uit. Maar ja, het leven in Parijs is dan ook wel érg duur, hoor. Veel duurder dan in Veghel alleszins. Wat de drie kinderen van Eerd ginds qua jaarloon cashen weet ik niet, maar ze zijn nu elk wel voor één derde eigenaar van het Gele Gevaar. Waardoor de op non-actief geplaatste Frits ironisch genoeg nu mogelijk méér grip heeft op Jumbo dan voordien.
In Breendonk daarentegen zitten ze in zak en as. De verkoop van het onaantastbaar geachte vlaggenschip Duvel slabakt. In die mate zelfs, dat het merk voor het eerst in z’n honderdjarige geschiedenis een prijskorting doorvoert. Een revolutie. “Och, we willen gewoon ons bier wat aantrekkelijker maken voor bestaande en nieuwe klanten, met al die prijsstijgingen en zo,” probeerde de woordvoerster nog. Geloof er geen woord van.
Zeemvel
Wat er écht is gebeurd? Onze Grote Roerganger, de Captain of Retail, die gedurende decennia in z’n eentje de Antwerpse Duvelomzet op peil hield, heeft het bier afgezworen. Hij spendeert tegenwoordig elke vrije minuut op de koersfiets, met een zeemvel in de broek, zoals het een echte Vlaming betaamt. Binnenkort staat hij zo strak als Pogacar, klaar voor de kasseiklassiekers. De paniek bij de salesdivisie van de brouwer is niet te overzien. Vandaar die ongeziene korting.
Hoewel, zeg nu zelf: 20%? Dat is de mensen in hun gezicht uitlachen, toch? Bij RetailDetail is de Duvel gewoon gratis! En van het vat! Tenminste voor mensen die een van onze onvolprezen events bijwonen en voor de borrel blijven plakken. Zoals gisteren op een geheel uitverkocht Omnichannel & E-Commerce Congress van duizelingwekkend hoog niveau. Een volgende kans dient zich al binnen vier weken aan, op het RetailDetail Congress. Zullen we daarop klinken? Tot volgende week!
