Hoor wie klopt daar, kinderen? ’t Is jullie vrijdagse afspraak, Filet Pur. Welke retailers waren zoet deze week, en welke krijgen de roetpiet toegespeeld? Dat onthult uw favoriete column in alle exclusiviteit.
Roerend pleidooi
Ceci n’est pas une pipe: kunstkenner Frans Muller, in bijberoep ook topman bij Ahold Delhaize, liet zich vorige week inspireren door René Magritte toen hij minzaam liet optekenen dat Coopernic géén inkooporganisatie is. Het was niet als grap bedoeld en al evenmin als surrealistisch statement. Nochtans wordt het bondgenootschap tussen Ahold Delhaize, E.Leclerc, Rewe en Coop Italia zowat overal omschreven als een ‘buying alliance’ en dichten verschillende medewerkers van het bedrijf zich op LinkedIn functies toe als ‘buyer’, ‘procurement negotiator’ of ‘coordinateur achats’.
Dat is dus ten onrechte, aldus Muller: Coopernic onderhandelt niet over inkoopvoorwaarden maar vraagt eenvoudigweg een extra zakcentje aan z’n grote leveranciers, onder het motto gooi wat in mijn laarsje, dank u sinterklaasje. En dat lukt blijkbaar wonderwel, want de negotiaties zijn al bijna rond, en wel zonder noemenswaardige conflicten (lees: ze hebben nog geen producten uit de rekken moeten flikkeren). De CEO hield in hetzelfde interview een roerend pleidooi voor prijstransparantie in Europa: waarom hebben we 27 verschillende nationale tarieven terwijl iedereen weet dat die producten toch uit dezelfde drie fabrieken komen? Tja, en waarom is Delhaize 17% duurder dan Colruyt? Ik weet het ook niet, hoor. Jumbo heeft alleszins géén internationale inkoopalliantie nodig om een prijsvechter te zijn.
Dolgedraaide filiaalmanagers
Overal dezelfde prijzen: stel je voor, dan zouden foodretailers zich dus pas écht moeten bewijzen met onderscheidende winkelconcepten, vernieuwende diensten en verrassende assortimenten. Dat is misschien toch iets teveel gevraagd. In elk geval lokt de komst van Jumbo naar België voorlopig slechts schermutselingen uit, géén algemene prijsoorlog. Daarbij beperkt de collateral damage zich tot de eigen troepen van het Gele Gevaar: ons bereiken immers hardnekkige geruchten over dolgedraaide filiaalmanagers die de handdoek gooien omdat de nogal gebrekkig geautomatiseerde bevoorradingssystemen van de retailer de toevloed gewoon niet aankunnen, blijkbaar. Groeipijnen, wellicht. Maar als het met drie winkels niet lukt, wat wordt dat dan met honderd vestigingen?
Tot nader order rolt de retailer z’n nieuwe loyaltyprogramma niet uit naar België. Wel maakt Jumbo het sinds deze week dus nog gezelliger in de mooie Maasstreek, waar binnenkort ook Albert Heijn zal neerstrijken. Voor de Nederlandse collega’s, net over de grens, wordt dat toch even nagelbijten. Ze roepen er van makkers staakt uw wild geraas: hoeveel omzet gaan ze immers verliezen nu Belgische klanten het water niet langer oversteken? Ook in Baarle-Nassau, zo’n twintig kilometer ten noorden van Rijkevorsel, liggen ze daarvan wakker: de lokale Jumbo-ondernemers hebben er hun winkel volledig vernieuwd en volgeladen met Belgische producten. Maar gaat hun advertentie in Gazet Van Antwerpen de gemiddelde kempenaar echt overtuigen om de omweg te maken, nu die naast de deur terecht kan?
Geheim wapen
‘t Is een vreemd’ling zeker, die verdwaald is zeker? Nee, het is Cru, de super-de-luxe formule van Colruyt Group. Ooit koesterden de oprichters de droom om een twintigtal verspaleizen te openen in ons land. Dat was lichtjes overmoedig: na vijf jaar staat de teller op drie winkels en dertig miljoen euro verlies. Maar winnaars geven niet op, en opgevers winnen nooit. Dus gaat de retailer nog eens enkele tonnen euro’s investeren in de grondige renovatie van de negentiende-eeuwse geuze- en lambiekbrouwerij Eylenbosch in Dilbeek, een bouwval waar de wind doorheen waait, met een dak waarop de Sint zich best niet waagt. Tegen de zomer van 2021 moet de mooiste Cru van het land er openen. Vol verwachting klopt ons hart. Maar qua investering lijkt die overname van Fiets! wellicht een verstandiger beslissing. Een groeimarkt, namelijk. We hebben het ook maar van horen zeggen, maar naar het schijnt zou de elektrische fietsenspecialist zich aan een mooie bestelling mogen verwachten: een slordige 29.388 bedrijfsfietsen, alstublieft. Dat heet circulaire economie.
En dan nog dit: wie vanochtend niks in z’n schoentje vond en nog snel een voorraad speculoos en chocolade Pieten in huis wil halen, zal die jammer genoeg niet vanuit een Delhaize Fresh Atelier kunnen laten bezorgen door onderbetaalde koeriers van Deliveroo of Takeaway: die service is er namelijk enkel voor 100% gezonde producten, zoals salades en soepen. Marsepeinen wortels tellen niet mee. Het moet gezegd: die nutri-score en Delhaize, dat is duidelijk een match made in heaven. Het is alsof ze hem zelf op bestelling hebben laten ontwikkelen, als geheim wapen om die ordinaire prijsvechters eens en voorgoed van antwoord te dienen. Straks gaat het nog lukken ook! Tot volgende week!
Elke vrijdag een overzicht van het FMCG-nieuws in uw mailbox? Meld u hier aan voor onze gratis RetailDetail Food Newsletter.
