Colruyt Group gaat investeren in landbouwgronden. De retailer wil lokale boeren de gronden laten bewerken via een nieuwe exploitatievennootschap, maar stuit op veel weerstand bij de boerenorganisaties.
Onevenwicht in de keten
Colruyt Group lanceert Agripartners, een nieuwe exploitatievennootschap waarmee het enerzijds landbouwgronden wil kopen en anderzijds boeren op de gronden wil laten telen voor de supermarktgroep. “Het is niet de bedoeling dat we die gronden zelf gaan bewerken, dat zullen we doen in samenwerking met lokale landbouwers. Wel willen we verzekeren dat de producten die op onze gronden worden geteeld, zoveel als mogelijk in onze winkels terechtkomen”, Stefan Goethaert, algemeen directeur Colruyt Group Fine Food, het systeem uit aan Vilt.
Eerder ging Colruyt al rechtstreekse samenwerkingen aan met onder andere sojatelers, aardappelboeren en varkenskwekers. De retailer kocht zelf ook een eigen bioboerderij, Het Zilverleen, waarvoor later een boer werd gezocht. Door nu een eigen portfolio aan landbouwgronden uit te bouwen, gaat de groep uit Halle evenwel nog een stap verder.
Of een stap terug, naar het feodale tijdperk, meent het Algemeen Boerensyndicaat (ABS): “Het komt erop neer dat ze landbouwers in loondienst nemen, en de boer speelt volledig zijn vrijheid, zelfstandigheid en onafhankelijkheid kwijt”, klinkt het tegenover GVA. Colruyt wordt immers de grootste boer van België, die zelf bepaalt wie toegang krijgt tot land. Zo zal het “al grote onevenwicht in de keten verder vergroten”, reageert de Boerenbond.
Al tientallen jaren verticalisering
Het gaat echter om vaste, langdurige samenwerkingen, werpt Goethaert op: “Er wordt op een transparante manier samengewerkt, op basis van heldere afspraken waar iedereen zich in kan vinden. Door de ideeën en sterktes van alle partijen samen te leggen bouw je een gemeenschappelijk project op.” Ook wil de groep zo innovaties kunnen doorvoeren in de landbouw, bijvoorbeeld op het gebied van duurzaamheid.
De retailer verdedigt bovendien zijn keuze voor verticalisering, waarbij het bedrijf de hele toeleveringsketen naar zich toe trekt: “Binnen de eigen Fine Food-productieafdelingen verwerken we al tientallen jaren vlees, bottelen we wijn of maken we koffie.” Niettemin blijft een goede spreiding belangrijk, met ook blijvende aankoop op veilingen en via producentenorganisaties, zegt Goethaert nog: “Diversificatie en risicospreiding in het aankopen van landbouwproducten zijn voor een retailer onontbeerlijk, crisissen zoals COVID-19 zetten dit nog eens extra in de verf.”