De Europese Commissie wil beperkingen inbouwen in de manier waarop zogenaamde ecolabels mogen worden gebruikt op de Europese markt. Een eigen onderzoek wees immers uit dat de duurzaamheidsclaims zelden onderbouwd waren, wat bij consumenten zorgt voor verwarring en zelfs scepsis.
Te veel labels
Momenteel zijn er binnen Europa honderden ecolabels, waarvan de criteria meestal nauwelijks worden gecontroleerd. Europa wil daarom het certificatieproces gaan reguleren, waarbij nieuwe openbare initiatieven worden gebannen (tenzij ze ontwikkeld zijn binnen de Europese Unie). Er is wel een uitzondering als ze een meerwaarde bieden tegenover bestaande initiatieven.
Dat het controlemechanisme mank loopt, ontdekte de Commissie nadat ze een eigen onderzoek had uitgevoerd. Daaruit bleek ook dat de consument niet weet dat er een onderscheid is tussen labels die zijn toegekend door een externe partij en labels die door een producerend bedrijf zelf zijn gefabriceerd.
Een optie zou kunnen zijn om een methodologie te gaan gebruiken die al bestaat in de markt, zoals de Product Environment Footprint (PEF). De Commissie erkent de relevantie van die procedure, maar vindt ze op zich te beperkt. De PEF kan immers niet gebruikt worden bij voedsel- en textiellabels.