Verbazende cijfers, lepe PR-campagnes, laffe maffiapraktijken, exorbitante prijsverhogingen en wanhopige stakers : Filet Pur spit de bittere waarheid naar boven en ontdekt en passant de Harry Potter van de Belgische foodretail.
Bonne chance
Met 89 minder winkels toch 91 miljoen euro meer omzet draaien: Carrefour België kan dat. Blij dat ze van die rommel vanaf zijn en bonne chance, Musketiers! Een vergelijkbare omzetgroei van 9,9%: dat was lang geleden. En niet alleen door hogere prijzen, ook de volumes stegen. Toch verdient deze topprestatie enige nuance: een jaar geleden lagen er gewoonweg amper producten in de rekken, wegens die aanslepende logistieke problemen, weet u nog? Met zo’n zwakke vergelijkingsbasis is groeien nét iets makkelijker.
Bovendien kreeg Carrefour een zetje in de rug van de vriendelijke collega’s van Delhaize – of toch van hun vakbonden: vooral de Brusselse winkels draaiden in maart recordomzetten als gevolg van de stakingen bij de concurrentie. Maar toch: ook in januari en februari was er groei, en het herstel was in het derde kwartaal van het verliesjaar 2022 al ingezet. Zelfs de hypermarkten groeien weer, ook al gaat dat in tegen alle natuurwetten. Hypermarkten mogen dan al de kathedralen van de foodretail zijn, wie gaat er nog naar de kerk? Je zou Geoffroy Gersdorff welhaast gaan verdenken van magische krachten. De Harry Potter van de foodretail, dames en heren! Hij hoeft maar “Diminuendo!” te roepen en de problemen verschrompelen. Knap!
Service is overroepen
Al is hij niet te beroerd om zelf ook een kanttekening te maken: de hoge loonkosten in de hypermarkten zijn simpelweg onhoudbaar. Vertel ons iets nieuws, Geoffroy! Maar geïntegreerde winkels verzelfstandigen is momenteel geen piste voor de tovenaar. “Momenteel”: belangrijke nuance. Mogelijk heeft hij geen zin in maandenlange stakingsacties en blokkades. Wie wel? Maar als Delhaize er tegen eind dit jaar in geslaagd zal blijken om dat duivelse franchiseringsplan toch door te drukken, tja, wie gaat de concullega’s dan nog tegenhouden?
Bon, voorlopig beperkt de retailer zich nog tot de klassieke kostenbesparingen: zo mogen de klanten tegenwoordig zélf de producten uit de omverpakking halen, omdat de medewerkers daar geen tijd voor hebben. Service is zo overroepen.
Waar het pijn doet
Of Carrefour dit jaar weer winst maakt, zal deels afhangen van de actievoerders bij Delhaize. Die zijn moe, en vooral blut. Bang ook van de deurwaarder, die dwangsommen dreigt op te leggen. Het is nu al zo ver gekomen dat de retailer dan maar zélf enkele winkels sluit. Waar zijn die piketten als je ze nodig hebt? Enkele woedende stakers zijn hun rode boekje te buiten gegaan, blijkbaar. Het dreigt een guerrillaoorlog te worden. Maar geweld is de laatste toevlucht van de incompetente mens, zoals Isaac Asimov treffend verwoordde. De truc met de motorolie is ook niet voor herhaling vatbaar.
De vakbonden zelf blijven intussen stoer volhouden dat ze met gerichte acties hun favoriete werkgever onder druk zullen blijven zetten. Dat is de afgelopen dagen wel gebleken, met de zoveelste blokkade in het distributiecentrum in Zellik. Verandering van strategie, grijnsde een délégué in de krant. Raak ze waar het pijn doet. Met lege rekken bij de aangesloten winkels in de aanloop naar een lang weekend, bijvoorbeeld. Zou het enthousiasme bij die 200 kandidaat-overnemers nog altijd even groot zijn? Nu ja, alsof de retailer piketten nodig heeft om de winkelbevoorrading in het honderd te laten lopen. Dat kunnen ze heus zelf ook wel, hoor.
Snel terugverdiend
Paniek heerst intussen bij Aldi, waar de cijfers schaamrood kleuren. Nu de familieleden eindelijk weer door één deur kunnen, laten de managers het afweten. Zo is het altijd wat. Opperbaas Torsten Hufnagel haalt de grove borstel boven: de grootste herstructurering uit de geschiedenis, belooft hij. De toenadering tussen noord en zuid gaat op pauze, eerst moet de rekening kloppen. Het hele bedrijf davert op z’n grondvesten. Maar niet in België, verzekert de directie. De cijfers echter blijven strikt geheim.
Bij de aartsrivalen van Lidl daarentegen bedachten ze een listige strategie om die recordverliescijfers van vorig jaar weg te werken: de prijzen gaan er omlaag. Er moet ergens een geniale redenering achter zitten, maar welke? Filet Pur zal het u zeggen: die 250 producten, dat is geen prijsoorlog, dat is PR. En de investering is al terugverdiend, want alle media gingen erin mee. Inclusief uw favoriete bron van retailnieuws, uiteraard.
Hoger, hoger
Het contrast met de merkfabrikanten kan niet groter zijn. De inflatie daalt misschien licht, maar niet voor voeding. ‘t Zal wel zijn: de Coca-Cola werd 20% duurder en daar dronk de consument geen druppel minder om. Slik. Ook bij Danone bleef de verkoop op peil ondanks 10% duurdere yoghurtjes. Zelfde verhaal bij Nestlé, dat nu z’n diepvriespizza’s (deels) afstoot. Unilever ontkent in alle toonaarden dat het van de inflatie profiteert om de marges op te krikken: de multinational rekent naar eigen zeggen “slechts” driekwart van de kostenstijgingen door. Bij PepsiCo daarentegen vinden ze het nu welletjes: de prijzen zullen er dit jaar niet meer stijgen, of toch niet overdreven veel.
Die merkfabrikanten verhogen de prijzen overigens niet voor hun plezier, en zelfs niet om hun aandeelhouders een plezier te doen. Nee, het gaat hen enkel en alleen om de toekomst van onze planeet. Er is geld nodig om klimaatneutraliteit te bereiken tegen 2050. Als we op de retailers moeten rekenen, dan komt dat er immers nooit van. Die zijn te druk bezig met niet alleen elkaar maar ook hun leveranciers kapot te maken. En bij uitbreiding dus de hele wereld.
Maffiapraktijken
Het echte Kwaad, dat zijn immers de vermaledijde retailallianties die enkel bestaan om fabrikanten het geld uit de zakken te kloppen zonder noemenswaardige tegenprestaties. Dat zeggen wij niet, dat zegt de associatie van merkfabrikanten, die erop rekent dat de Europese Commissie eindelijk eens en voorgoed een einde stelt aan die maffiapraktijken. We zijn benieuwd.
Er loopt in elk geval wél een onderzoek naar drie inkoopallianties die niet écht inkoopallianties zouden zijn. Waaronder AgeCore, heeft Colruyt al toegegeven. ’t Is maar dat u het weet. En wie de andere twee zijn, dat kan u vast zelf wel raden, nietwaar? Ik dacht het al. Geniet van het lange weekend en tot volgende week!
