Geheimzinnige investeringsfondsen, bitse stakers, lege schappen, gierige shoppers en misplaatste WK-acties kenmerkten de voorbije FMCG-week. Waar is da feesje? Helemaal nergens, tenzij bij Filet Pur.
Derde hond
Een week vol vraagstukken, raadsels en cliffhangers was het alweer. Neem nu dat onverwachte bod op Makro. Wat te denken van dat geheimzinnige Franse investeringsfonds waarvan we nog niet mogen weten wie er achter zit? En wat zijn ze van plan? Een Dirk Bronnetje doen? De vakbonden hielen hun hart al vast, maar geen nood: de rechtbank gelooft er geen jota van. Het einde is nabij. Gek genoeg komen de klanten wél terug nu de grote uitverkoop is begonnen. “Aasgieren”, zei een winkelmedewerker. Maar ja, de lonen moeten betaald, nog even. De bookmakers denken dat de strijd om Metro gewonnen zal worden door Sligro, ook al meldt zich nu een derde hond in het kegelspel. Afwachten maar.
Hommeles is het intussen in Gosselies, waar de medewerkers van Mestdagh vinden dat ze nu wel lang genoeg aan het lijntje zijn gehouden. Tja, de overname van die zwik verlieslatende winkels door Intermarché is pas effectief vanaf 1 januari en voor die datum wil blijkbaar noch de verkoper, noch de koper ook maar de minste verbintenis aangaan. Dat pikken de geplaagde medewerkers niet langer, dus leggen ze de blok erop. Hoe zou je zelf zijn? Wordt geen afscheid in schoonheid.
Dat zit snor
En dan nu: tijd voor wat jeugdsentiment. Benny heette hij, de jongen met wie ik de schoolbank deelde op de allereerste schooldag van het eerste leerjaar, een halve eeuwigheid geleden. Zijn moeder was caissière in de Jawa, de enige supermarkt in het centrum van de suffe slaapgemeente waar ik een groot deel van m’n jeugd doorbracht. Een begrip, die winkel: tot voor enkele maanden zeiden veel (oudere) mensen in Edegem nog altijd dat ze “naar de Jawa” gingen, ook al werd die in 1995 al Match. Intussen zeggen ze dat niet meer, want ook de Match is verdwenen.
Het zal wennen worden, als ze vanaf volgend voorjaar “naar de Colruyt” gaan moeten zeggen. Als ze al niet naar de Colruyt in Mortsel, Kontich, Berchem of Wilrijk gingen natuurlijk, op een steenworp daar vandaan. Oververzadiging? Bwah, het is alleszins een gemeente met flink wat koopkracht, en zoals voormalig supermarktgoeroe Bernardo Trujillo al zei: “Poor people need low prices, rich people love them”. Van hem is trouwens ook de uitspraak “No parking, no business”. En qua grote parking zit het wel snor op die locatie. Komt goed.
Te grabbel
Of het ook goed komt met Match, of beter met de retailer achter die verdwijnende winkelformule, is nog wat anders. Deze aflossing van de wacht roept immers wél opnieuw grote vraagtekens op over de toekomst van de groep Louis Delhaize in Vlaanderen. Toch in elk geval wat de grotere supermarkten betreft.
Ze hebben er nu nog drie met het Match uithangbord: eentje bevindt zich in het zieltogende winkelcentrum Shopping Gent Zuid, in Leuven huist de supermarkt in een gebouw dat binnenkort tegen de vlakte gaat om plaats te maken voor studentenkamers, en in Deurne moet de retailer het vanuit een wat onderkomen pand – ook een voormalige Jawa – opnemen tegen twee Jumbo’s, twee Colruyts, twee Delhaizes, drie Lidls, drie Aldi’s en nog flink wat buurt- en etnische winkels. Gaan ze die echt ombouwen naar dat nieuwe Louis Delhaize Open Market concept? Of toch maar te grabbel gooien voor de hoogste bieder? De spanning is haast ondraaglijk…
Kaalslag
Wat schreven we vorige week? “Mogelijk gaan we weer kraters in de schappen zien, de komende weken en maanden”. Was geen moeilijke voorspelling. En werden we op onze wenken bediend? Meer zelfs: we werden metéén op onze wenken bediend! Met dank aan Delhaize, altijd bereid om de klant nog beter van dienst te zijn. We trokken grote ogen, toen we op onze vrije maandag om redenen die u niks aangaan die supermarkt in Anderlecht binnenstapten: wat een kaalslag was me dat, zeg. De nochtans uitgebreid in de media gedocumenteerde gaten in de verdediging van de lokale voetbalploeg verbleekten bij het zicht van de gaten in de winkelrekken.
Soms hing er een verklarend bordje bij: “Dit product is tijdelijk niet beschikbaar”. Oké dan. En heel soms was er een meer uitgebreide verklaring: “moeilijke onderhandelingen met de leverancier.” Want ja, het ging blijkbaar om een ongelukkige combinatie van lange weekends, een stakingsdag en prijsdiscussies. Niet enkel in Anderlecht: enkele aangesloten ondernemers excuseerden zich op hun sociale media wat gegeneerd voor het ongemak. Afgaande op hun commentaren is mogelijk ook een deel van die niet-verklaarde voorraadonderbrekingen het gevolg van stopzettingen. Van de bestelling of de levering, daar hebben we het raden naar. Tja, logistieke problemen bij Delhaize, daar kijkt niemand nog van op. Maar ruziemaken met zowat iederéén?
Sfeer is koet
We hadden het nochtans kunnen zien aankomen: opperleeuw Frans Muller had al een waarschuwingsschot gelost, Delhaize had die strakke voorzet maar binnen te koppen. Treffend bovendien, dat onder andere Colgate Palmolive geviseerd wordt: vorige week nam ook EuroCommerce die multinational al onder vuur, wegens het uit verband spelen van de Europese eenheidsmarkt. Deze week kwam die retailbelangenorganisatie met een nieuw persbericht, waarin ze de vette marges van de grote merkfabrikanten nog eens op een rijtje zette. Mooie cijfers wel. “Louter ter informatie”, uiteraard. Ja, de sfeer zit er goed in.
Dat was ook het geval op de Delhaize Foodshow deze week. Altijd een plezier om daar een voorproefje te krijgen van wat de feestdagen zullen bieden. Nu ja, als het van Delhaize afhangt, wordt dat kerstfeest grotendeels plantaardig en alcoholvrij. Bedànkt hoor, er is nog geen miserie genoeg. Al was er evenmin gebrek aan oesters, truffels, foie gras en champagne. “We denken dat consumenten wel gaan besparen op de cadeaus, maar niet op het feestmaal,” aldus topman Xavier Piesvaux. “Fingers crossed”, voegde hij er wel aan toe. Exact. Ook opmerkelijk op die beurs: ondernemers die zich tevreden toonden over de inspanningen die het hoofdkantoor voor hen doet in deze bizarre tijden. Kijk eens aan.
Voor geen meter
Ondertussen zit er voor consumenten weinig anders op dan te besparen. Niet alleen door minder groenten te kopen, ook door die overbodige Rode Duivels-merchandise ostentatief links te laten liggen. Verkoopt voor geen meter. Heel wat merken en retailers zitten flink verveeld met dat sportevenement van het jaar dat zondag van start gaat. Waar is da feesje? Helemaal nergens. Want wat kan je doen: groots uitpakken is not done, maar niks doen is ook geen optie, die licenties hebben geld gekost.
Hoewel. Bij Lidl verkopen ze niet-officiële supportersoutfits tegen bodemprijzen. Koopkracht haalt het van de sport: supporter van mijn eigen portemonnee. Bij Jumbo hadden ze de bal al in de tribune getrapt, met een totaal misplaatste commercial. Dat was bepaald geen panenka, wel een rode kaart. “We vieren voetbal, maar wel thuis,” probeerde een diplomatische Frans Muller. Bij Carrefour, trouwe partner van de Duivels, blijft het eerder stil. Coca-Cola geeft z’n Zero deze week gratis weg. Is dat uit luxe? Hoe is de sfeer bij AB InBev? Één biermerk maakte wél een statement, en geen kleintje. Vanuit een comfortabele underdogpositie, dat wel, maar toch goed voor een ietwat wrange glimlach. Geniet nog van de wedstrijden als u het dan toch niet laten kan, en tot volgende week!
