Net als voetbal is foodretail oorlog. Maar nu ook weer geen nucleaire oorlog, die tot de totale Apocalyps leidt. Zijn die Kleine Leeuwtjes écht de voorbode van het einde der tijden? Filet Pur gaat op onderzoek!
Niks oorlog
“Delhaize begint een prijsoorlog! September zal bloedrood kleuren! Alle fabrikanten gaan failliet! Hel en verdoemenis!” Wat was me dát, zeg: aan onheilsprofeten hadden we de voorbije dagen bepaald geen gebrek. Dat is smullen, voor de populaire pers. Maar laten we mekaar geen Nostradamus noemen: is dit er niet vér over? Hoeveel prijzen heeft Colruyt moeten verlagen misschien? Hoe bang bibberden de inkopers bij Aldi en Lidl? I rest my case.
Oorlog, dat is wat er in Oekraïne gebeurt. Delhaize verlaagde de prijs van ocharme 500 van de 20.000 referenties in z’n winkels. Omdat het nodig was. “We snijden vrijwillig in onze eigen marges, enkel en alleen in het belang van de consument, die anders toch maar goedkope suikerwafels en knakworsten gaat kopen bij de discounters,” zo ongeveer legde Xavier Piesvaux zijn recentste meesterzet uit. Hoeveel prijzen ze verhoogden, vertelde hij er niet bij. Alsof ze hun margemix niet angstvallig in het oog houden, in het gindse Kobbegem.
Een boemerang
Pas op: geen verkeerd initiatief van Delhaize, zou ik denken. Ze scherpen hun prijsimago aan, vertrekkend van hun sterkte: de huismerken. Marketing volgens het boekje. Omvangrijke nevenschade zal de campagne niet veroorzaken. Taalkundig valt erover te discussiëren – toch in het Nederlands: Kleine Leeuwtjes is een knoert van een pleonasme. Maar passons.
Een andere campagne van de leeuwen dreigt wél een beetje als een boemerang terug te keren, afgaande op commentaren op sociale media: de spaaractie voor die fameuze Summer Box namelijk. De grote voorvechter van de gezonde voeding beloont trouwe klanten met een doos vol pervers snoepgoed van de grote A-merken. Lekkers met de Nutri-Score D van delicieus en E van exquis. Vol suiker, vet en zout, ook bekend als de ‘dirty three’. (Vrijblijvende tip voor de liefhebbers van licht gestoorde, lyrische instrumentale postrock: gewéldige band hoor, echt waar).
Lichtjes tegenstrijdig, niet? Tja, probeer als supermarkt maar eens consequent te zijn én geld te verdienen. Moeilijke spreidstand. Waarom verkopen ze met frisse tegenzin nog sigaretten, denk je?
Internet Explorer-moment
En ja, uiteraard is de grote schifting in de Belgische foodretail al een tijdje bezig: het lijstje verdwenen supermarktenseignes is lang. Sic transit gloria mundi: remember Unic, Nopri, GB, Priba 2000, Cash Fresh, ‘t Centrum, Jawa, Profi en vele anderen. Als je stilstaat, haalt de markt je in. En dan beleef je je Nokia-, Kodak- of Internet Explorer-moment. Dat is de natuurlijke selectie die gepaard gaat met de vrijemarkteconomie. Uiteindelijk hebben enkele zwakkere spelers nog twee jaar respijt gekregen, met dank aan dat coronavirus en de sluiting van de horeca die ermee gepaard ging. Dàt feestje is voorbij.
Er zijn gewoon teveel supermarkten. Maar geen nood, dat worden er binnenkort weer wat minder. We nemen afscheid van Groupe Mestdagh (en die winkels worden niet allemáál Musketiers), de met veel bombarie aangekondigde ombouwoperatie bij Match gaat de diepvries in – om daar wellicht nooit meer uit te komen – en ook voor Makro is het nu dus echt over en uit. Eindelijk. Bijna dag op dag zes jaar nadat ik het voorspelde – over Nostradamus gesproken.
Financiële schurken
Voor de getroffen medewerkers ziet het er niet en wél goed uit, naargelang hoe je het bekijkt. Niet goed, omdat het bedrijf in handen komt van meedogenloze financiële schurken in blauwe maatpakken, die de onderdelen uit elkaar zullen schroeven, opblinken en weer doorverkopen aan wie er nog wat voor wil geven. De vakbonden zetten zich al schrap.
Wél goed, omdat de retailers die voorlopig níét failliet gaan, wanhopig op zoek zijn naar helpende handen. Retailmedewerker is een knelpuntberoep. Al zal het wellicht niet tegen dezelfde goed onderhandelde voorwaarden zijn: ook op dat vlak zijn de tijden wel drastisch veranderd.
Zwarte helden
Als je thuiskomt met een nóg slechter rapport dan je ouders hadden verwacht, tja, dan zwaait er wat. Colruyt Group ziet z’n winst verdampen en z’n beurskoers kelderen, met dank aan de laagsteprijsgarantie. Maar Jef blijft er zen bij: “Het is wat het is.” En het is vooral geen reden om van koers te veranderen: als de wereld al verandert, hoeft Colruyt het niet te doen, toch? Hoewel: de start van de thuisleveringen is een scherpe strategische bocht, na jaren tegenstribbelen. In amper elf postcodes, waaronder toevallig wél die van mij. Ook al woon ik quasi naast de winkel, een test dringt zich op.
Er zijn er die openlijk twijfelen of de marktleider het eind van het decennium haalt. Wordt Colruyt de volgende Makro? Misschien is de situatie minder dramatisch dan ze lijkt. Kijk, gedurende twee jaar waren Colruytklanten verlost van die vervelende kleine zelfstandigen die met hun volgestapelde grote karren de winkelgangen kwamen versperren en de doorstroming aan de kassa’s in het honderd deden lopen. U kent ze: nachtwinkeliers, frituuruitbaters, voorzitters van kaartverenigingen, uitbaters van sportkantines. De helden van de zwarte economie en het verenigingsleven bleven noodgedwongen weg. En dat kostte de laagsteprijzenvolger vorig boekjaar slechts 3% omzet? Sterke prestatie, denk ik dan.
Waar is da feesje?
Analisten onderschatten wel eens het belang van die ondernemende klantengroep voor de discounter. En in Halle zwijgen ze zedig over die soms wat dubieuze bron van inkomsten. Maar noteer: ze zijn terug. Met dank aan de knaldrang die deze zomer zal kenmerken als nooit tevoren. Die omzet gaat door het tentdak, hoor. Consumenten hebben vanaf dit zonnige weekend maar één prioriteit: barbecueën tot er op het hele Westerse halfrond geen gemarineerd vleugeltje van zogenaamde welzijnskippen meer te vinden is. Crisis? Waar is da feesje?
Vergeet daarbij vooral niet te hydrateren. Bij Delhaize zijn ze gelukkig bekommerd om ons welzijn: er staan wel één miljoen flessen rosé klaar, volgens het laatste persbericht. Zou dat volstaan? Ik weet alleszins waarheen – per slot van rekening heb ik nog twaalf zegeltjes nodig voor m’n Summer Box spaarkaart. Tot volgende week!
