Als Metro af wil van zijn verlieslatende Belgische tak – een officiële bevestiging is er nog niet – dan rijst de vraag wie de kandidaat-kopers kunnen zijn. De horecagroothandels hebben mogelijk toekomstperspectief, maar wat met Makro? Schuilt hier misschien een kans voor een grote buitenlandse nieuwkomer?
Onhoudbaar
Volgens Belgisch topman Vincent Nolf is de berichtgeving over een nakende verkoop van de Belgische winkels van Makro en Metro nergens op gebaseerd: het gaat om “geruchten en speculaties waarop wij niet kunnen reageren”, stelt hij. Die bewering stuit op scepticisme bij de meeste retailwatchers. Moederbedrijf Metro wil het bericht weliswaar (nog) niet bevestigen, maar zakenbank Rothschild lekt wel vaker nieuws over lopende dossiers.
Bovendien is voor iedereen duidelijk dat de groep de oplopende verliezen van zijn Belgische dochter – honderden miljoenen euro’s intussen – onmogelijk kan blijven bijpassen. Het bedrijf licht alle internationale activiteiten door en enkel landen die een positieve bijdrage leveren zouden in de groep kunnen blijven. Het ziet er niet goed uit. Maar als de onderneming inderdaad in de etalage staat, dan is de vraag: wie kan er interesse tonen?
Voorbijgestreefd zakenmodel
Voor de elf horecagroothandels van Metro ziet de situatie er niet zo dramatisch uit. Ze zijn marktleider in België en deden het tot voor de uitbraak van de pandemie niet slecht. Nu de situatie stilaan weer normaliseert, moet de horeca zich kunnen herpakken. Er is in de sector nog veel ruimte voor consolidatie en professionalisering. Het Nederlandse Sligro wordt getipt als kandidaat: een ambitieus bedrijf dat eerder al ISPC en Java inlijfde.
Het probleemkind heet Makro: zes megawinkels met een compleet voorbijgestreefd businessmodel in verouderde panden met een vergrijzend cliënteel en ongemotiveerd personeel – murw geslagen na jaren van negatieve berichtgeving en vruchteloze herstructureringen. De strategische herpositionering die in 2016 werd aangevat, leverde nooit het gewenste resultaat. Krijg je zo’n bedrijf ooit verkocht, zelfs met een bruidsschat er bovenop? “Het personeel wil niet meer vechten voor het voortbestaan”, kopt Gazet van Antwerpen…
Jumbo, Hornbach, Costco?
Zakenkrant De Tijd suggereert dat Jumbo mogelijk interesse heeft in Makro. Dat lijkt twijfelachtig: Jumbo heeft zelfs voor zijn grotere Foodmarkt-formule geen panden van 15.000 m² nodig. Ook in combinatie met Hema en La Place zou er nog ruimte te veel zijn. Bovendien zijn de locaties niet bijster geschikt voor een supermarkt: het zijn grote bestemmingslocaties die het niet van passanten of buurtbewoners moeten hebben.
Voor buitenlandse big box-retailers zou de verkoop van de Makro-winkels wél een opportuniteit kunnen zijn. Grote locaties zijn immers schaars. De Duitse doe-het-zelf gigant Hornbach bijvoorbeeld, een echte category killer, is al wel in Nederland maar nog niet in België actief. Aangezien ook Makro een belangrijke doe-het-zelfspeler is, zou er een match zijn met de locaties.
Een andere naam die valt, is die van Costco: de Amerikaanse gigant heeft nu twee winkels in Frankrijk. Het ‘warehouse club’ zakenmodel van de keten sluit aan bij de vroegere positionering van Makro. Maar het mag duidelijk zijn dat geen tientallen kandidaat-overnemers de telefoon zullen pakken om Rothschild te bellen. Dan rest wellicht enkel de optie om de boeken neer te leggen en het vastgoed te verkopen…
