Het foodnieuws bood deze week alweer een boeiend schouwspel met Ahold Delhaize in de rol van schorpioen, en de fabrikanten als kwakende kikkers. Hoezo? Leest u vooral verder.
Van en naar Frankrijk
Afgelopen week zagen we onder andere sterke resultaten voor Henkel, een afscheidnemende CEO bij Palm en werkelijk voorbeeldig gedrag bij Colruyt Group, dat nu al 82% van z’n afval recycleert. Wie doet beter?
Ook vernamen we dat Belgische shoppers toch niet zo tevreden zijn over het aanbod van hun supermarkt: ze snellen immers massaal de grens over om te gaan shoppen bij de Franse concurrentie, wegens lagere prijzen. Wel 100 miljoen euro omzet zou op deze manier wegvloeien. En dan te bedenken dat die omzet hoofdzakelijk naar één winkel gaat, in het nochtans onooglijke plaatsje Roncq. De Fransen zien de mogelijkheden en gaan er nu nog een groot winkelpark naast bouwen, om nog meer Belgische shoppers het geld uit de zakken te slaan.
Gezonde taksen
Eén van de redenen voor de prijsverschillen met Frankrijk is een opeenstapeling van taksen op voeding in ons land, volgens de voedingsindustrie. Nochtans kennen ze ook in Frankrijk een frisdranktaks. Blijkt nu dat gezondheidstaksen wel werken, maar daarom nog niet meteen de volksgezondheid verbeteren.
Biosupermarkt Färm in Brussel denkt wél aan onze gezondheid en opende een gezond restaurant. Of de mensen van het premium-burgerrestaurant Be Burger aan onze gezondheid denken, weten we niet, maar ze koesteren wel grootse plannen: 40 vestigingen tegen 2020. Een flinke investering, die overigens grotendeels gefinancierd wordt met geld uit… Frankrijk. Zo wordt het evenwicht toch enigszins hersteld, niet?
Terugwerkende kracht
Albert Heijn kondigde aan dat het meer gaat inzetten op gemak en z’n online marktaandeel nog wil versterken. Dat bleek niet naar de zin van de Nederlandse franchisenemers van AH, die vinden dat ze zo een stuk omzet kwijtspelen waar ze recht op hebben. Er dreigt een rechtszaak.
Vooral vernamen we deze week iets meer over de gesprekken die Ahold Delhaize in Breda voert met z’n grote A-merkleveranciers. Nu ja, gesprekken: volgens de (anonieme) tipgevers ging het eerder om een soort regeringsmededeling. De fusiepartners wensen een integratiebonus te ontvangen en nieuwe inkoopcondities op te leggen, met terugwerkende kracht.
Een boodschap die werd voorafgegaan door een webcast met in de hoofdrollen Wouter Kolk en Denis Knoops. Wij hebben die niet te zien gekregen, maar we kunnen ons wel voorstellen dat het ging over eensgezind samenwerken, gezamenlijk groeien, kansen grijpen, in partnerschap de consument beter bedienen… U kent dat.
De schorpioen en de kikker
En dan komt alsnog het mes op tafel? Ach, die onderhandelingen tussen retailers en fabrikanten doen denken aan de fabel van de schorpioen en de kikker. Kent u die nog? De schorpioen vraagt aan de kikker of hij mee mag op zijn rug naar de overkant van de rivier. “Nee”, zegt de kikker. “Je gaat me doodsteken.” De schorpioen pleit: “Dat doe ik niet, want als ik steek, dan verdrink ik samen met jou.” De kikker geeft toe en neemt de schorpioen mee op zijn rug. Maar halverwege de rivier steekt de schorpioen toch. “Waarom?” vraagt de stervende kikker. Waarop de schorpioen, net voor hij verdrinkt: “Tja, dat is nu eenmaal mijn aard. Ik ben een schorpioen, het is sterker dan mezelf…”
Waarmee we niks willen zeggen, uiteraard. Toch een prettig lang weekend gewenst. Tot volgende week!